แก่นแท้ของการเรียนรู้

[ห้องเรียนธรรมชาติ]

แก่นแท้ของการเรียนรู้แห่งศตวรรษที่ 21.

การเรียนรู้ของมนุษย์ เกิดขึ้นได้ 6 ทาง คือ ทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย และ ทางใจ “Body and Mind”.. เรียกว่า Active participation แปลว่า อยากให้เด็กเรียนรู้เรื่องอะไร ก็ต้อง ทำให้เด็กเอากายและใจ ไปผูกติดอยู่กับเรื่องนั้นๆ...คุณครู จะทำได้ก็โดยการสร้างแรงจูงใจ วิชาครูเรียกว่า Motivation

ในจำนวน “เครื่องมือแห่งการเรียนรู้ ทั้ง 6 ประการ” นี้ มีใจเป็นใหญ่ เป็นตัวควบคุม ทางแห่งการเรียนรู้ทั้งหมด

***นี้คือจิตวิทยาการเรียนรู้ เป็นวิทยาศาสตร์ เป็นความจริงของธรรมชาติ โดยแท้***

ผมตั้งใจจะไป “แลกเปลี่ยนเรียนรู้”กับคุณครูโรงเรียนมัธยมศึกษาจังหวัดบุรีรัมย์ สพม.เขต 32.ในหลายๆเรื่อง ซึ่งเป็นทางแห่งความสำเร็จของคุณครู ในวันอาทิตย์ที่ 29 พฤษภาคม 2559 …เรื่องแรก คือ การสอนให้คนเป็นคนดี โดยใช้วิธีการ “ฝึก อบรม”เชิงบวก” ระบบหมู่ของลูกเสือ ยุวกาชาด เนตรนารี การทำกิจกรรมเพื่อการปรับเปลี่ยนพฤติกรรม Behavior Modification ตามทฤษฎีพฤติกรรม behavior Theory ของ B.F.Skinner เช่น...

การสร้างแรงจูงใจ Motivation, ให้กำลังใจ Encouragement สร้างสิ่งเร้าเพื่อให้ตอบสนอง Create stimuli for response...ให้รางวัล Reward, จิตวิทยาวัยรุ่น Adolescent Psychology

B.F.Skinner บิดาแห่งพฤติกรรมศาสตร์ ถึงกับกล่าวด้วยความมั่นใจว่า... Give me a child and I'll shape him into anything.

ผมจะไปบอกกับคุณครู และผู้บริหารสถานศึกษาที่นั่น ว่า..ในเมื่อ Skinner ทำได้..แต่ครูไทย ซึ่งมีจิตวิญญาณความเป็นครูอยู่ในสายเลือด “สังคมวิถีพุทธ” มาโดยกำเนิดจะทำได้ยิ่งกว่า...

ผมพกเอาความมั่นใจไปจากกรุงเทพ ตามวิสัยของลูกหลานชาวบุรีรัมย์ ที่พอจะหาเงินทองได้บ้าง ก็เดินทางไปทอดผู้ป่าที่บ้านเกิด ฉะนั้น..และวันนี้..ผมมี “แก่นแท้” วิชาครูแห่งศตวรรษที่ 21.ไปฝากพี่น้องของผม...

แต่..ท่านที่เคารพ..

คืนวันเสาร์ เกือบสองทุ่ม ในแสงไฟไม่เต็มร้อย... ก่อนวันเสวนา “สวัสดีคุณครู” ในวันอาทิตย์..ผมมองไปที่ห้องคอนเวนชั่น โรงแรมเทพนครสถานที่ประชุม..เห็นคนกลุ่มหนึ่งกำลังกุลีกุจอ ขนเก้าอี้ จัดเรียงให้เป็นแถวเป็นแนว สะดวกในการเข้า-ออก ของคน 3,000 คน..ทดสอบระบบเสียง..และเตรียมความพร้อมอื่นๆ..เหงื่อไหล ไคลย้อย เสื่อผ้าเปียกชุ่มโชก..

คนกลุ่มนี้คือ บุคลากรของ สพม.เขต 32.. “แสดงพลัง” ที่พร้อมเสมอ ทุกคน ทุกเมื่อ

หนึ่งในนั้น คือ ท่าน ผอ.สพม.เขต 32…

“คนงานโรงแรมไม่พอ..แอร์ไม่เปิดเพราะประหยัดไฟ..เราช่วยกันนะคะ” เธอพูดราบเรียบ

ผมประทับใจอย่างสุดซึ้งในจิตวิญญาณอันยิ่งใหญ่นี้...

ด้วยวัย 72 ปีของผม..ได้เห็นข้าราชการประเภท “เป็นนายของประชาชน” และ “เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ”มาก็มาก..

แต่..ในวันนี้ ผมขอคารวะพวกท่านด้วยหัวใจอันบริสุทธิ์ของผมเลยทีเดียว...และผมมีอีกมากมายที่อยากจะเล่าสู่ท่านฟัง โปรดติดตามนะครับ

สุทัศน์ เอกา....................บอกความ